Zamieniamy stres bycia w konflikcie w szansę na rozwiązanie dylematu.
Około dwóch lat temu odkryłam Isabelle Padovani, francuską trenerkę Porozumienia bez Przemocy i jej filmiki na różne tematy. Między innymi zachwycają mnie nagrania z tak zwanych „Spotkań wewnątrz tego, co żywe.”
Continue reading „Odczuwam radość z maltretowania siebie i własnego cierpienia.”
Kilka dni temu opublikowałam na zawodowym profilu cytat M.B. Rosenberga, o tym jak proste jest wychowanie: „10 minut z dziećmi, 50 minut empatii dla mnie.” W ciągu kilku dni post miał 16 239 odbiorców i 35 udostępnień.
Temat turkusowych organizacji opartych na samodzielności i odpowiedzialności każdego członka, nabiera popularności i budzi coraz większe zainteresowanie w różnych typach organizacji od szkół po korporacje.
Empatia przestała być tylko domeną kobiet i terapeutów. Coraz więcej o niej w biznesie, szkołach, czasami i w polityce. Dlaczego o niej coraz więcej? Okazuje się, że empatia może być skuteczna.
Continue reading „Okazywanie empatii to nie zgodna sielanka.”
W czasie warsztatów NVC w życiu zawodowym przyszła do nas metafora od uczestniczki na temat bycia naturalnym, praktykując proces Porozumienie bez Przemocy (NVC).
Przekonanie, że mediacje są od wielkich spraw, spotykam pracując z Klientami. W efekcie o mediatorze myślimy, gdy się już wali i pali, gdy trudno nawet na siebie spojrzeć, a o słuchaniu nie ma mowy.
Christopher W. Moore, teoretyk i praktyk mediacji, definiuje mediatora jako hydraulika komunikacji. Widzi on mediatora jako osobę „udrażniającą” kanał komunikacji między stronami konfliktu.
Kiedy ludzie pytają się o mediację, słyszę od nich wiele przekonań na jej temat: mediacje są tylko do wielkich spraw; mediator będzie mi mówił, co mam robić; mediacja jest szukaniem kompromisu, etc.
W pracy zapewne nierzadko spotykasz się z sytuacją, kiedy masz ochotę odmówić. Być może potem zmagasz się z oceną na temat siebie samego, jak mogłeś być tak mało wrażliwy, zamknięty, taki sztywniak, etc.
