Temat turkusowych organizacji, które opierają się na samodzielności i odpowiedzialności każdego członka, nabiera popularności i budzi coraz większe zainteresowanie w różnych typach organizacji od szkół po korporacje.
BLOG
Empatia przestała być tylko domeną kobiet i terapeutów. Coraz więcej o niej w biznesie, szkołach, czasami i w polityce. Dlaczego o niej coraz więcej? Okazuje się, że empatia może być skuteczna.
Użytecznym narzędziem, do którego zachęcamy zespoły, z którymi pracujemy, jest akronim W.A.I.T. – Why Am I Talking? co na polski tłumaczymy: CZEKAJ – Dlaczego teraz zabierasz głos?
W czasie warsztatów NVC w życiu zawodowym przyszła do nas metafora od uczestniczki na temat bycia naturalnym, praktykując proces Porozumienie bez Przemocy (NVC).
Nasze dzieci są w wieku szkolnym, co automatycznie przełożyło się na nasze zainteresowanie jak działają szkoły. Chciałyśmy znaleźć szkoły, które będą podzielały nasze wartości.
Czy słyszysz czasami takie zdanie, kiedy dzielisz się tym, co się u ciebie dzieje? Mnie się to zdarzało i wywoływało wstyd i natychmiastowe zamknięcie się w sobie albo złość.
To przekonanie spotykam pracując z Klientami. Znaczy to, że o mediatorze myślimy, gdy się już wali i pali, gdy trudno nawet na siebie spojrzeć, a o słuchaniu nie ma mowy.
Chcę się z Wami podzielić krótkim filmem, w którym prof. Andrzej Blikle opowiada o tym, jak stworzył turkusową firmę. Największym odkryciem dla mnie jest zdanie „postęp zamiast perfekcji”.
Christopher W. Moore, teoretyk i praktyk mediacji, definiuje mediatora jako hydraulika komunikacji. Widzi on mediatora jako osobę „udrażniającą” kanał komunikacji między stronami konfliktu.
Kiedy ludzie pytają się o mediację, słyszę od nich wiele przekonań na jej temat: mediacje są tylko do wielkich spraw; mediator będzie mi mówił, co mam robić; mediacja jest szukaniem kompromisu, etc.
